Feral Sunar // Allianz Türkiye - Çevik Koç
Her şey gibi, çevikliğe dair fikirlerimiz ve önyargılarımız da değişiyor. Çevik çalışma modeline geçtiğimizden beri aklımızdaki çekinceler de bizimle birlikte dönüştü. Gelin, kendimizdeki değişimin birlikte farkına varalım.
Bundan yaklaşık iki yıl önce yazdığım “Çeviklikle İlgili Önyargılar” başlıklı yazımda, “Çevik çalışma modeli, önerdiği değişim nedeniyle ilk bakışta bazı çekinceler yaratıyor olabilir. Ama bu çekinceler sizi ilk adımı atmaktan alıkoymamalı. Gelin önyargıları beraber ortadan kaldıralım” demiştim. Hesaba katmadığım bir şey vardı: önyargıların ve yargıların zamanla değişebilme ihtimali. Bugünden baktığımda, o gün yazdıklarımın üzerine yeni bir şeyler söylemenin zamanıdır diye düşündüm ve şimdi bir devam yazısıyla karşınızdayım.
O yazımda, çeviklik ile ilgili takımlarda en sık duyduğum altı önyargıdan bahsetmiştim:
“Çeviklik bizde çalışmaz ya da çeviklik bizim ekipte işlemez; bizim işlerimiz farklı. Bu bir kültür işi; Çevik çalışmaya başladık ama hayatımızda çok da bir şey değişmedi; Ama biz zaten çevik çalışıyoruz. Daily’ler çok mekanik; hiyerarşi öyle kolay kolay hayatımızdan çıkmaz.”
Takımların çevik dönüşümleri devam ederken en çok kulağıma gelen ya da en sık karşılaştığım çekinceler bunlardı. Biraz da bilinmeyene karşı bir savunma şekli olan bu ifadelerin, çevik dönüşümü deneyimledikçe birer birer kaybolduğuna yakından şahit oldum. Takımların çevik çalışmada geçirdikleri süre arttıkça da bunların yerini bu sefer bazı kalıpların aldığını gözlemledim.
Birlikte çalıştığımız çevik takımlardan aklımda kalan bazı kalıp cümleler ve bunlara dair söyleyeceklerim aşağıda.
“Retrospektifleri çevik koçlar fasilite eder”
Doğru. Çevik koçlar olarak çevik takımlarda retrospektif ritüelini bizler fasilite ediyoruz. Ama bu asla çevik koç yokken takım retrospektif yapamaz anlamına gelmiyor. Hatta takımlar her durumda kendi aksiyonlarını alıp planlayabilmeli.
“Bugün takım 2 kişi kaldı; daily’yi iptal edelim”
Daily, karmaşıklığı azaltmak için Scrum Guide’da “sprintin her çalışma gününde aynı yer ve aynı saatte yapılan 15 dakikalık bir ritüel” olarak tanımlanmış. Kişi sınırlamasından hiç bahsedilmediğine göre, iki kişi olmak/kalmak, daily’yi iptal etmek için çok da geçerli bir sebep değil. İki kişinin birbirine bilgi verebilmesi adına daily’lere devam etmeli.
“Toplantısız saatte daily yapmamıza gerek yok”
Daily bir toplantı olsa idi size hak verebilirdim. Sonuçta, her buluşma da bir toplantı değil... En fazla 15 dakika süren, bazen ayaküstü birbirimizi güncellediğimiz bu ritüele zaten toplantı demiyoruz; “paylaşım için bir araya gelmek” diyoruz. Takım içi iletişim seviyesini ve bilgi paylaşımını artıran, olası engellerin hızla tespitini sağlayan bu takım buluşmasının ritmini korumak kritik.
“Retroya vakit kalmadı; yarınki planlama ritüeli sonrasına mı alsak?”
Her sprint bir çalışma döngüsü ve bu döngü sürecin değerlendirildiği, gelişim alanlarının konuşulduğu ve takımın en az bir aksiyonla çıktığı bir buluşma. O yüzden yeni sprintin planlama ritüelinden önce kapanan sprintin retrosunu gerçekleştirmek daha doğru bir yaklaşım.
“Bu iş kritik; önce bunu yapalım”
Çevik çalışma modelindeki kritik başarı noktalarından biri de hiyerarşiden arınmış bir düşünce yapısını oluşturmak. Çünkü yeni fikirler, herkesin fikirlerini özgürce paylaşabildiği çalışma ortamlarında daha kolay filizleniyor. Böyle bir ortamı yaratmadaki önemli destekçilerden biri de dilimizi bu durumla uyumlamak. Öyleyse “Squad’ın hedeflerini düşündüğümüzde bu iş kritik; bunu önceliklendirelim” hiyerarşiden arınmış düşünce yapısını çok daha fazla destekleyen bir ifade sanki.
Bunlara benzer başkaları da vardır mutlaka ama merak etmeyin, hepsi ve daha fazlası için açıklamalar Çevik Koçlarınızda.
Ufak bir not: Bu konu hakkında merak ettiklerini sormak için buraya tıklayarak bize ulaşabilirsin.
Yorumlar